در گفت و گوی تفصیلی با لینك بخر دات كام مطرح كرد

نادری: نیاز به نهاد اعتراضی داریم

نادری: نیاز به نهاد اعتراضی داریم به گزارش لینک بخر دات کام، یک عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی وجود نهاد اعتراضی در کشور را امری ضروری و لازم دانست و اظهار داشت: ما در جمهوری اسلامی ایران به نهاد اعتراض نیاز داریم؛ نهاد اعتراض شامل فراهم کردن شرایط کنش اعتراضی برای شهروندان معترضی است که می خواهند در قالب نظام اعتراض خویش را بیان کنند.


نماینده تهران در مجلس همین طور با انتقاد از کیفیت خودرو های تولید داخل اظهار داشت: ملت را قربانی ناکارآمدی دو شرکت خودروسازی ایران خودرو و سایپا کرده ایم که زیان انباشته وحشتناکی ناشی از سوء مدیریت نسل های متمادی مدیران این دوشرکت داشته و همیشه مورد حمایت بی جای حاکمیتی و دولتی بوده اند؛ چرا باید ۸۵ میلیون ایرانی را گروگان دو خودرو ساز بی کیفیت، ضعیف و ناکارآمد کنیم؟ آیا فردای قیامت می توان پاسخی داد؟
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس همین طور درباره ی معضل فرار نخبگان اظهار داشت که این مساله تابعی از وضعیت اقتصادی است؛ تا آن زمان که ثبات اقتصادی در کشور فراهم نشود خیلی از کارها در زمینه سیاستگذاری و حکمرانی عقیم می ماند؛ حداکثر حقوق استاد دانشگاهی ۵۰۰ دلار است حال این که همان فرد می تواند در کشور دیگری تا ۱۰ هزار دلار حقوق دریافت کند که این خود مشوقی برای مهاجرت استاد دانشگاه است.
احمد نادری نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی با حضور در ایسنا به سوالات خبرنگار ایسنا پاسخ داد که در زیر می خوانید:
در چندماه اخیر پس از فوت «مهسا امینی» اعتراضات و ناآرامی هایی در کشور شکل گرفت؛ باتوجه به آرام شدن فضای کشور، چگونه مردم می توانند انتقاد، گلایه و اعتراض خودرا در موضوعی بیان کنند؟
ما در جمهوری اسلامی ایران به نهاد اعتراض نیاز داریم و باید هر چه سریعتر به این سمت حرکت کنیم؛ نهاد اعتراض شامل فراهم کردن شرایط کنش اعتراضی برای شهروندان معترضی است که می خواهند در قالب نظام جمهوری اسلامی اعتراض خودرا بیان کنند. آنها ولو به غلط به موضوعی معترضند که باید برای آنها ساز و کاری تعریف کرد. قسمتی از این ساز و کار به تعریف مکانی برمی گردد که مردم بتوانند در آنجا اعتراض خودرا بیان کنند پس باید در وهله اول امنیت جانی معترضین حفظ شود همین طور حفظ امنیت و آزادی بیان آنها نیز ضروری است؛ البته که باید اعتراضات در قالب قانون باشد.
می توان در این راه از تجربه موفق بیان اعتراضات مقابل مجلس در دو سال و نیم گذشته استفاده کرد؛ در این دوران بیش از چند صد تجمع اقشار مختلف شکل گرفت، در ابتدای تشکیل مجلس یازدهم ما چند نفر از نمایندگان برخلاف سفارش نیروی انتظامی بین تجمع کنندگان حضور پیدا می کردیم که این کم کم تبدیل به الگویی شد؛ بطوریکه پس از مدتی از ما مشورت می گرفتند که به فراخور موضوع تجمع، کدام نماینده بین معترضین حضور پیدا کرده و با آنها گفت و گو کنند، سپس موضوع در کمیسیون مربوطه دنبال شده و گزارش آن به هیات رییسه داده می شد تا برای حل مشکل چاره اندیشی شود؛ با بهره گیری از این الگو می توان موضوع تجمعات را پیگیری کرد.ما در جمهوری اسلامی ایران به نهاد اعتراض نیاز داریم؛ اقشار مختلف مردم به ویژه فرودست در حاکمیت صدا ندارند که این خطرناک است
متاسفانه اقشار مختلف مردم به ویژه فرودست در حاکمیت صدا ندارند که این در درجه اول خطرناک است؛ باید کسانی این اقشار را در حاکمیت نمایندگی کرده و صدای آنها شنیده شود پس وجود نهاد اعتراضی در کشور امری ضروری و لازم است؛ در اعتراضات اخیر هم این مساله را دیدیم.
اعتراضات اخیر در دو فاز قابل بررسی است، یکی جنبش اجتماعی و دیگری ترور، وحشت و ارعاب؛ در فاز اول شاهد حضور نوجوانان و جوانان و قسمتی از مردم در کف خیابان بودیم کسانی که حرفی برای گفتن داشتند و کف خواسته شان داشتن زندگی متفاوت بود؛ باید حرف معترضان به ویژه جوانان را شنید و با آنها گفت و گو کرد و به یک فهم مشترک رسید تا بتوان سیاست گذاری درستی داشت. فراموش نکنیم نسل جدید تحت تاثیر فضای رسانه ای و بطور خاص رسانه ها و رسانه های اجتماعی جدید شامل توییتر، اینستاگرام، واتساپ و تلگرام است و سبک زندگی آنها با سبک زندگی رسمی با قرائت جمهوری اسلامی و حتی نسل سوم انقلاب یعنی همان دهه شصتی ها همخوانی ندارد.

در فاز دوم دیگر شاهد جنبش اجتماعی نبودیم بلکه وارد فاز امنیتی، ترور و ارعاب با همکاری خدمات خارجی و رسانه های بیگانه شدیم که جنگ تمام عیار شناختی و هیبریدی مقابل جمهوری اسلامی ایران راه افتاد. در مقابله با این وضعیت عملکرد خوبی در زمینه امنیتی داشته و در سایر حوزه ها به ویژه رسانه ای عملکرد ضعیفی داشتیم و آنچنان که باید بروز و ظهور نداشتیم.
یکی از انتقادات و حتی اعتراضات این روزهای مردم به ویژه جوانان به کندی سرعت اینترنت و فیلترینگ است؛ مردم برای بیان این اعتراض باید به کجا مراجعه کنند؟
ما بارها در مجلس موضع خودرا درباره ی فیلترینگ بیان کردیم در خصوص این که باید تحولات جدی در سیاست فیلترینگ به وجود آید؛ تلاشمان هم نمایندگی کسانی است که به سیاست فیلترینگ اعتراض دارند امیدواریم نهادهای مربوطه به سمت تجدیدنظر در این سیاست حرکت کنند در همین راستا هم باید اجازه بیان اعتراض به مخالفان سیاست فیلترینگ را داد.
برخی معتقدند کندی اینترنت و فیلترینگ گسترده در امتداد اجرای طرح صیانت و یا طرح هایی همچون اینترنت طبقاتی است؛ چقدر این مساله را قبول دارید؟
چیزی به اسم طرح صیانت از فضای مجازی در مجلس وجود ندارد؛ باتوجه به اختلاف نظر در مجلس ترجیح داده شد که این طرح کنار گذاشته شود پس به شورای عالی فضای مجازی ارجاع داده شد. بخش هایی از این طرح در این شورا به تصویب رسید و قاعدتا وارد مرحله اجرا می شود. بخش هایی باقی مانده که درحال بررسی هستند ولی در نهایت ما چیزی به نام «صیانت» نداریم.
البته ما به حکمرانی مجازی نیاز داریم. در تمامی دنیا حکمرانی مجازی اعمال می شود که نمونه آنرا می توان در اروپا، آمریکا، چین و روسیه دید بدین شکل که قواعدی جهت استفاده از فضای مجازی در نظر گرفته شده اما در ایران نه فقط هیچ قاعده ای، بلکه سیاستگذاری درباره ی اینترنت نیز وجود ندارد؛ این که چه طور باید حکمرانی درباره ی فضای مجازی را اجرائی کرد، موضوع قابل بحثی است. باید فضای جامعه را آماده کرد و از نظرات متخصصان نیز بهره برد تا به اجماعی رسید؛ نکته مهم دیگر در این مورد این که حکمرانی فقط به مفهوم اعمال محدودیت و بگیر و ببند نیست حتی باید در موارد مختلفتسهیلات و مشوق هایی نیز، داده شود پس حکمرانی دو جنبه سلبی و ایجابی دارد.چیزی به اسم طرح صیانت از فضای مجازی در مجلس وجود ندارد؛ باتوجه به اختلاف نظر در مجلس ترجیح داده شد که این طرح کنار گذاشته شود پس به شورای عالی فضای مجازی ارجاع داده است
ما حکمرانی فضای مجازی نداریم که باید به آن سمت حرکت نماییم. قسمتی از آن قانون گذاری برای فضای مجازی است تا همه کنشگران و فعالان فضای مجازی بدانند که بطورمثال اگر مقابل کسی موضعی به دروغ گرفتند و اظهارنظری کردند، باید هزینه آنرا پرداخت کنند.
این توضیحات شما بدان معناست که فیلترینگ گسترده فعلی در کشور ربطی به طرح صیانت ندارد؟
فیلترینگ فعلی ربطی به صیانت ندارد؛ در چند ماه اخیر در بستر فضای مجازی تحرکاتی رخ داد که بواسطه آن شرایط کشور خاص شد پس در چنین وضعیتی نباید کسی انتظار داشته باشد که دسترسی به فضای مجازی همچون شرایط عادی باشد. سیاست فیلترینگ فعلی ادامه فضای چند ماهه اخیر در کشور است منتها باتوجه به آرام شدن فضا باید منتظر تصمیم مسئولان در نهادهای مربوطه بود.
یکی دیگر از مشکلات این روزها کشور، گرانی مسکن واجاره بهاست؛ مجلس برای حل این مشکل قانون جهش تولید مسکن را به تصویب رساند که برمبنای آن باید سالانه یک میلیون مسکن ساخته شود منتها مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی در جلسه رای اعتماد اعلام نمود که انجام چنین مصوبه ای به ۲.۸ هزار همت یعنی بیش از دو برابر بودجه عمومی کشور نیاز دارد؛ با این وضعیت چقدر این قانون قابلیت اجرائی دارد؟
در قانون جهش تولید مسکن الزامی برای ساخت مسکن وجود دارد منتها این وظیفه بر عهده دولت گذاشته نشده بلکه دولت باید شرایط آنرا مهیا کند؛ دولت آقای رییسی اشتباه برداشتی درباره ی این قانون داشت. وقتی در قانون موضوع ساخت یک میلیون مسکن در سال آمده به این معنا نیست که دولت از صفر تا صد مسکن را ساخته به متقاضیان پرداخت کند بلکه باید شرایط ساخت تسهیل شود؛ برای این مهم هم راه هایی همچون پرداخت تسهیلات به مردم، استفاده از ظرفیت سرمایه گذاران خارجی و بخش خصوصی وجود دارد.

اشتباه کلاسیک دولت آقای رییسی این بود که فکر می کرد برای ساخت یک میلیون مسکن باید دولت پای کار آمده و با دادن زمین، مسکن بسازد و تحویل دهد پس بحث آقای بذرپاش درست بود که ساخت مسکن توسط دولت به بودجه ای بیش از دو برابر بودجه عمومی کشور نیاز دارد.
ما از آقای بذرپاش خواسته ایم که برای ساخت سالانه یک میلیون مسکن از راه های جایگزین، آلترناتیو و جدید استفاده نماید.
با توجه به این که شما نماینده تهران هستید، راه حل شما برای حل مشکل معضل آلودگی هوا چیست؟
قصه آلودگی هوای تهران قصه قدیمی و پرغصه ای است که بنظر می رسد همچنان ادامه خواهد داشت چون تا حالا حکمرانی در زمینه آلودگی هوای تهران کارآمد نبوده است. هیچ نهاد و ارگانی همچون شهرداری تهران، سازمان محیط زیست و وزارت صمت و سایر وزارت خانه های مربوطه حاضر به پذیرش مسئولیت خود در زمینه آلودگی هوا نیستند و همه از قبول مسئولیت شانه خالی می کنند. آنها فقط می گویند که باید آلودگی هوا رفع گردد اما چه کسی باید اجرا کند؟ پس در تهران احتیاج به ایجاد سازوکاری خیلی مشکل و محکم برای حکمرانی محیط زیست هستیم.هیچ نهاد و ارگانی همچون شهرداری تهران، سازمان محیط زیست و وزارت صمت و سایر وزارت خانه های مربوطه حاضر به پذیرش مسئولیت خود در زمینه آلودگی هوا نیستند و همه از قبول مسئولیت شانه خالی می کنند.آن ها فقط می گویند که باید آلودگی هوا رفع گردد اما چه کسی باید اجرا کند؟
البته قسمتی از آلودگی هوا با جمعیت حدود ۹ میلیونی تهران طبیعی است همانطور که کم و بیش چنین وضعیتی در تمام کلانشهرهای دنیا دیده می شود اما باید سیاستگذاری و قوانین درستی داشت و دولت ها هم عمل کنند بارزترین آن تاکید مجلس بر خارج کردن خودرو ها و موتورسیکلت های اسقاطی از چرخه است که دولت با آن مخالف بود؛ حدود ۸ میلیون موتورسیکلت و خودوری سواری در تهران وجود دارد که از چرخه خارج نمی شوند.
در همین شرایط هم شاهد اصرار بر ادامه تولید خودرو های داخلی با مصرف سوخت بالا و آلودگی زیاد هستیم. مصوبه مجلس برای واردات خودرو هم به درستی اجرا نشد؛ بطوریکه بخشنامه واردات هم چیز دیگری مخالف با مصوبه نوشته شد که نتیجه آنرا می توان در واردات تنها ۲۲ خودروی خارجی دید که توهینی به ملت ایران است حال این که واردات خودرو به صرفه است.
ما ملت را قربانی ناکارآمدی دو شرکت خودروسازی ایران خودرو و سایپا کرده ایم که زیان انباشته وحشتناکی ناشی از سوء مدیریت نسل های متمادی مدیران این دوشرکت داشته و همیشه مورد حمایت بی جای حاکمیتی و دولتی برخوردار بودند؛ چرا باید ۸۵ میلیون ایرانی را گروگان دو خودروساز بی کیفیت، ضعیف و ناکارآمد کنیم؟ آیا فردای قیامت می توان پاسخی داد؟
راهکارهای شما را می توان در دسته برنامه طولانی مدت تقسیم بندی کرد اما به عنوان راه حل کوتاه مدت چه پیشنهادی دارید؟
بخشی از راه حل کوتاه مدت تعطیل کردن مدارس و دانشگاه هاست که آن هم یک مُسکن موقتی است چون تجربه تعطیلی مدارس و آموزش مجازی در روزهای کرونا تربیت نسلی بی سواد بود که خوب آموزش ندید؛ آموزش و سیاستگذاری ما در دوران کرونا اشتباه بود و اصرارهای بی جا هم برای ادامه آن صورت گرفت اما به هر حال در وضعیت اضطراری آلودگی هوا در کنار استفاده از ظرفیت آموزش مجازی در مدارس و دانشگاه ها می توان کارمندان را دورکار کرد و اعمال محدودیت هایی برای تردد خودرو ها و موتورسیکلت ها در نظر گرفت.
شما استاد دانشگاه تهران و عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات هستید؛ یکی از معضلات این روزهای جامعه فرار نخبگان و استفاده نکردن از ظرفیت آن هاست. چه اقدامی می توان برای مقابله با آن انجام داد؟
این مساله تنها محدود به کشور ما نیست به جز آمریکا و چند کشور دیگر، شاهد فرار نخبگان در کشورهای مختلف هستیم که تعدادی از دلیلهای آن به توسعه نیافتگی و نگاه های تاریخی برمی گردد اما در نهایت به برنامه ای جهت استفاده از نخبگان و به عبارت دقیق تر حکمرانی درباره ی نخبگان احتیاج داریم در کنار آن باید اصلاح فرهنگی صورت گیرد؛ این تفکر در جامعه وجود دارد که فارغ التحصیلان دانشگاه باید در دستگاه دولتی مشغول به کار شوند که این ریشه در دولت رانتی و مفهوم داشتن حقوق ماهیانه دارد که در نگاه عامیانه به آن «آب باریکه» می گویند. این همان داشتن شغل دولتی است که ارتباط مستقیمی با تنبلی ایرانی دارد.

البته که فرار نخبگان تابعی از وضعیت اقتصادی هم است، تا آن زمان که ثبات اقتصادی در کشور فراهم نشود خیلی از کارها در زمینه سیاستگذاری و حکمرانی عقیم می ماند؛حداکثر حقوق استاد دانشگاهی ۵۰۰ دلار است حال این که همان فرد می تواند در کشور دیگری تا ۱۰ هزار دلار حقوق دریافت کند که این خود مشوقی برای مهاجرت استاد دانشگاه است. چنین وضعیتی برای دانشجویان و نخبگان هم وجود دارد.
همان طور که شما اشاره داشتید وضعیت اقتصادی مطلوب نمی باشد و مردم هم گلایه های بسیاری دارند؛ چه طور می توان امیدی به بهبود شرایط اقتصادی کشور داشت؟
نیازی نبود دولت سیزدهم در نخستین سال کاری اش به جراحی اقتصادی بپردازد که لطمه های زیادی وارد کرد؛ سال قبل در زمان بررسی لایحه ۱۴۰۱ هشدار دادم که نئولیبرال هایی چنین پوست خربزه ای زیر پای دولت آقای رییسی انداخته، می خواهند محرومان را مقابل سید محرومان بشورانند. حتی هشدار دادم که در سال ۱۴۰۱شاهد اعتراضات و شورش های اجتماعی خواهیم بود.
در همین راستا موضع گیری مقابل حذف ارز تریجحی داشتم که جدی گرفته نشد و در مقابل به من تهمت زدند که از ارز ترجیحی نفع می برم اما به عنوان یک مردم شناس و جامعه شناس گفتم که در اتخاذ سیاست های اقتصادی نمی توان تبعات اجتماعی را نادیده گرفت؛ مردم در زمان دولت حسن روحانی حداقل دو یا سه شوک اقتصادی را پشت سر گذاشتند پس برای جراحی اقتصادی باید تاب آوری اجتماعی را سنجید منتها برخی آگاهانه و عامدانه این پوست خربزه زیر پای رییس جمهور انداختند تا دولت را زمین بزنند متاسفانه درچنین شرایطی تیم اقتصادی دولت هم دارای ناکارآمدی است و در همین راستا رئیس بانک مرکزی تغییر نمود. به نظرم باید چند نفر دیگر در تیم اقتصادی دولت آقای رییسی تغییر کند.مردم در زمان دولت حسن روحانی حداقل دو یا سه شوک اقتصادی را پشت سر گذاشتند پس برای جراحی اقتصادی باید تاب آوری اجتماعی را سنجید منتها برخی آگاهانه و عامدانه این پوست خربزه را زیر پای رییس جمهور انداختند تا دولت را زمین بزنند
البته حضور آقای فرزین در بانک مرکزی را به فال نیک می گیرم؛ اینکه نرخ دلار نیمایی ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان اعلام شده بدان معناست که دولت به این نتیجه رسیده که باید سیاستگذاری درستی در موضوعات اقتصادی داشت.
با توجه به این که شما عضو هیات رئیسه مجلس نیز هستید، ارزیابی شما از عملکرد هیات رییسه به ویژه درباره ی اعلام وصول تقاضاهای استیضاح چیست؟
طبق قانون هیات رئیسه وظایف مشخصی دارد که بر طبق آن باید پاسخگوی نمایندگان باشد؛درباره بحث استیضاح حق با نمایندگان است. حالا بیش از ۱۹ مورد استیضاح به هیات رسیده که تعداد آن بیش از تعداد وزرای کابینه است بطورمثال در مورد یک وزیر ۸ تقاضای استیضاح مطرح است منتها ما این مصلحت را می بینیم که به دولت انقلابی آقای رئیسی کمک کرده تا بتواند از مشکلات و شرایط فعلی عبور کند و خدمت رسانی بهتری به مردم داشته باشد.
البته برخی به هیات رییسه بهتان می زنند که ضد دولت کار می کند حال این که هدف ما کمک بیشتر به دولت است؛ در همین راستا ما با نمایندگان صحبت کرده و اهتمام می نماییم آنها را قانع کرده در همین راستا فرصتی برای حل مشکل به وزیر مربوطه داده می شود. وظیفه همه ما بهبود وضعیت زندگی مردم و اداره کشور و جامعه است.
منتها نباید چنین نگاهی منجر به این شود که وزرا اهتمام لازم برای انجام وظایفشان نداشته باشند. هم اکنون وضعیت کشور دارای پیچیدگی خاص است پس اعتقاد کلیت مجلس کمک به دولت می باشد همانطور که در زمان رای اعتماد به کابینه هم کمک کرد.




1401/10/25
14:56:09
5.0 / 5
331
تگهای خبر: آموزش , اینترنت , اینستاگرام , خدمات
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۸ بعلاوه ۱